Poem

മാലാഖ 

നിറവാർന്ന ആ ചിരിയിതളുകളിൽ-

സ്നേഹത്തിന്റെ കരുതൽ നീ മൂടിവെച്ചു.

യാതൊരു തുണയുമിലാത്ത വെള്ളിവെളിച്ചത്തിൽ-

ഞാനെന്നെ തന്നെ തിരയുകയായിരുന്നു.

സൗമ്യമാർന്ന നിൻ ഇടപെടലുകളായിരുന്നു-

എന്നെ നേർവഴിയിൽ നയിച്ചത്.

മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രയിൽ പകച്ചുനിന്നപ്പോൾ-

നിന്റെ കരങ്ങളായിരുന്നു എന്നെ പിടിച്ചുയർത്തിയത്.

ഉന്നതങ്ങളിലേക്ക് കുതിക്കാനായി-

നീയാണെനിക്ക് ഇന്ധനം പകർന്നത്.

സ്നേഹത്തിന്റെ മഹനീയത എനിക്കുനേരെ നീട്ടിയ-

എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മാലാഖയാണ് നീ.

നിന്റെ ചിറകുകൾ എന്റെ അഭയസ്ഥാനമായി,

അന്ധകാരവീചികളിലെ സാന്ത്വനമായി.