കനലുകൾ
ജനാലകൾക്കപ്പുറത്ത് നിന്നെയും ഓർത്തു-
ഒരായിരം യുഗം തപസ്സനുഷ്ഠിക്കുവാൻ-
ഞാൻ ഒരുക്കമായിരുന്നുവെന്ന്,
നീ അറിഞ്ഞിരുന്നിലേ....
കനലെരിയുന്ന എൻ മനതാരിൽ-
നിന്റെ സ്പർശനവും സാമീപ്യവും-
അത്രമേൽ സാന്ത്വനമായത്,
നീ ഓർക്കുന്നില്ലേ....
പരസ്പരം പങ്കുവെച്ച ആ സ്വപ്നങ്ങൾക്കു-
തൂവൽ ചാർത്തിയ എൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ-
ജീവനോളം വിലയേറിയതാണെന്ന്,
നീ മനസിലാക്കിയിരുന്നിലേ....
എൻ്റെ മോഹങ്ങൾ ചിറകടിച്ചുയർന്നപ്പോൾ-
ആ ചിറകടിയുടെ താളമായി-
നീ എന്നിൽ അലിയുകയില്ലെന്ന്,
നിനക്ക് പറയായിരുന്നിലേ...
നിനക്കായി ചാലിച്ച നിറക്കൂട്ടിൽ-
നീ തിരഞ്ഞെടുത്ത വർണങ്ങൾ-
എന്നെ ചിത്രീകരിക്കാനല്ലായിരുന്നുവെന്ന്-
നിനക്ക് വെളിപ്പെടുത്തായിരുന്നിലേ...
വാക്കുകൾ നോവുകളെ വർണ്ണിച്ചു,
നോവുകൾക്ക് പുതിയ മാനങ്ങൾ സൃഷ്ട്ടിച്ചു,
നോവുകൾ നിന്നെ നഷ്ട്ടപെടുത്തുവാൻ പഠിച്ചു,
ഒടുവിൽ നോവുകളുടെ ചലനം നിലച്ചു