Poem

വെറുപ്പ് 

എൻ്റെ പ്രതിഷേധത്തിൻറെ ജ്വാലകൾ-

നിന്നെ വിഴുങ്ങുമെന്ന മിഥ്യാധാരണ

എൻ്റെ ഇച്ഛാശക്തിക്ക് തോന്നിയ-

വെറും തെറ്റിദ്ധാരണയാന്നെന്ന് 

കാലം വൈകാതെ തന്നെ-

എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി.

എൻ്റെ പ്രയാണം നിന്നിലേക്കുള്ള-

കാൽവെപ്പുകളാണെന്ന എൻ്റെ അഹങ്കാരത്തിന് 

തീവ്രമായ നിൻറെ അവഗണന 

മറുപടിയായി വർത്തിച്ചപ്പോൾ,

പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ എൻ്റെ മനസ്സിനെ-
ഞാനിന്ന് ജീവനോടെ കുഴിച്ചു മൂടിയിരിക്കുന്നു .

കാര്യങ്ങളെ നിസ്സാരവത്കരിക്കാനുള്ള-

നിൻെറ മനോഭാവത്തെ -

നിസ്സഹായതയോടെയാണ് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്.

മനസ്സിനെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും പറിച്ചുനടുവാൻ-

എങ്ങനെ ഒരു സ്ത്രീശക്തിക്ക് സാധിക്കുന്നു?

എന്തൊരു പ്രപഞ്ച സത്യമാണത്?

എന്നെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന-

നിൻറെ മാദകത്തെ ഞാനിന്ന്-

തീക്ഷ്ണമായി വെറുക്കുന്നു,

കാരണം അവയെല്ലാം കളങ്കപ്പെടുത്തുന്നത്-

ഒരായിരം കിനാവുകളെയാണ്,

       ഒരായിരം പ്രതീക്ഷകളെയാണ്.

കലയുടെ നാൾവഴികളിൽ-

നിന്നെ ചിത്രീകരിക്കുവാൻ മടിച്ച,

വർണ്ണങ്ങളെ ഞാൻ എന്നിലേക്ക് ആവാഹിക്കും,

കാരണം എൻ്റെ പകയുടെ തീച്ചൂളയിൽ-

കത്തിയണയുന്നത് നിന്നിൽ ഞാനർപ്പിച്ച,

എൻ്റെ വിശ്വാസങ്ങളാണ്.