Poem

കനലുകൾ  

ജനാലകൾക്കപ്പുറത്ത്  നിന്നെയും ഓർത്തു-

ഒരായിരം യുഗം തപസ്സനുഷ്ഠിക്കുവാൻ-

ഞാൻ ഒരുക്കമായിരുന്നുവെന്ന്,

നീ അറിഞ്ഞിരുന്നിലേ....

കനലെരിയുന്ന എൻ  മനതാരിൽ-

നിന്റെ സ്പർശനവും സാമീപ്യവും- 

അത്രമേൽ സാന്ത്വനമായത്,

നീ ഓർക്കുന്നില്ലേ....

പരസ്പരം പങ്കുവെച്ച ആ സ്വപ്നങ്ങൾക്കു-

തൂവൽ ചാർത്തിയ എൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ-

ജീവനോളം വിലയേറിയതാണെന്ന്,

നീ മനസിലാക്കിയിരുന്നിലേ....

എൻ്റെ മോഹങ്ങൾ ചിറകടിച്ചുയർന്നപ്പോൾ-

ആ ചിറകടിയുടെ താളമായി-

നീ എന്നിൽ അലിയുകയില്ലെന്ന്,

നിനക്ക് പറയായിരുന്നിലേ...

നിനക്കായി ചാലിച്ച നിറക്കൂട്ടിൽ-

നീ തിരഞ്ഞെടുത്ത വർണങ്ങൾ-

എന്നെ  ചിത്രീകരിക്കാനല്ലായിരുന്നുവെന്ന്-

നിനക്ക് വെളിപ്പെടുത്തായിരുന്നിലേ...

വാക്കുകൾ നോവുകളെ വർണ്ണിച്ചു,

നോവുകൾക്ക് പുതിയ മാനങ്ങൾ സൃഷ്ട്ടിച്ചു,

നോവുകൾ നിന്നെ നഷ്ട്ടപെടുത്തുവാൻ പഠിച്ചു,

ഒടുവിൽ നോവുകളുടെ ചലനം നിലച്ചു