പ്രത്യാശ

പാതിരാ പൂവായി വീണ്ടും- 

എന്നുള്ളിൽ അലിയാൻ മൗനം.

അങ്ങകലെ ഏതോ വിണ്ണിൽ, 

നോവായി നീ പെയ്യും നിനവിൽ

അറിയാതെൻ മനം നിറയെ നീ 

നിറകുമ്പിൾ മധുവായി പൊഴിയൂ...

ഏതേതോ സുകൃതം പോലേ 

കണ്‍മുന്നിൽ പുതുമഴയായി..

നറുപൂവിൻ ഇതളായി മെല്ലെ 

കണ്‍ചിമ്മി കനവുകൾ ഓതി, 

അന്നെന്റെ നിശ്വാസത്തിൽ-

അഴകിന്റെ മുകുളം നിറച്ചു.

ആശകൾ പ്രത്യാശകളാക്കി,

ആ മോഹങ്ങൾ  എൻ ജീവനിലലിയിച്ചു. 

ഓരോ കാല്പാടുകളും ഓരോ വചസ്സുകളും, 

ലക്‌ഷ്യം നീ മാത്രമാണെന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു 

ഓരോ തിരിയും എരിഞ്ഞണയുന്നത്-

നിന്നിലേക്കാണെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. 

നിൻ ധ്വനികളിൽ മന്ത്ര സ്പർശമേൽക്കാതെ 

ഒരു നാളും നിൻ ഇതളുകൾ വാടാതെ 

ഞാനണയും നിനക്കായ്‌ എന്നും.......